Pero por encima de todas esas cuestiones casi laborales, ha faltado su mera presencia dentro de la cuadrilla de danzantes a la que tanto aportó, ya sea sable, palo o castañuela en mano o bien ante un buen plato de alubias y mejor vino. Joxemi fue, como puede verse, un ingrediente de la fiesta que aunaba el trabajo necesario para prepararla y la capacidad y alegría para disfrutarla.
Hoy es el día en el que todavía no hemos sabido cuál es la manera más apropiada de hacerle llegar esto a él y los suyos, pero ese día ha de llegar.
Iragan martxoaren 2an urtebete pasa zen gure adiskide Joxemiel Bidadorrek utzi gintuenetik. Hilabete hauetan zehar inoiz baino gehiago somatu dugu bere falta, San Lorentzoko Danzanteek, kofradia bilakaturik, proiektu berriei ekin dieten honetan, web gunea eta lanean gauzkaten beste proiektu batzuk kasu. Bere laguntza, beharrezkoa izateaz gain, arras baliotsua ere izanen zen, dudarik ere gabe.
Baina afera ia laboral horien guztien gainetik, danzante koadrillaren barruan zuen presentzia bera falta izan da. Koadrillari asko eman zion, bai sable, makil zein, kriskitina eskuan, nola plater bete babarrun eta ardo ezinobe baten aurrean. Ikus daitekeenez, festa prestatzeko egin beharreko lana eta berori gozatzeko ahalmen eta alegrantzia bat egin zituen osagaia izan zen Joxemi.
Gaur egun oraindik ez dugu jakin honako hau berarengana eta bereengana helarazteko biderik hoberena zein den, baina iritsiko da eguna.
